Tadeusz Sygietyński (ur. 24 września 1896 w Warszawie zm. 19 maja 1955 w Warszawie) - polski kompozytor i dyrygent, założyciel "Mazowsza" Syn Antoniego Sygietyńskiego, drugi mąż Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej. Komponować zaczął mając 11 lat. W wieku 14 lat był już korepetytorem chórów w Konserwatorium i Operze Lwowskiej. W 1911 roku wrócił do Warszawy, gdzie w Instytucie Muzycznym pobierał nauki u Henryka Melcera i Zygmunta Noskowskiego. Studia kontynuował w Lipsku i Wiedniu u : Maxa Regera, Hugona Riemanna i Arnolda Schönberga. W latach dwudziestych dyrygował zespołami operowymi w Gratzu, Zagrzebiu i Lublanie. W tym czasie zorganizował również filharmonię w Dubrowniku. Po powrocie do Warszawy (1926) przez długie lata współpracował z Polskim Radiem - jako reżyser muzyczny i autor popularnych słuchowisk; i teatrami rewiowymi - jako dyrygent i kompozytor - takimi, jak: Wesoły Wieczór, Teatr Rozmaitości, Qui Pro Quo, Teatr Letni, Ali-Baba. Był też dyrygentem teatralnym we Lwowie, Krakowie, Łodzi i Warszawie. W czasie II wojny światowej komponował i akompaniował Mirze Zimińskiej-Sygietyńskiej podczas jej koncertów. Wówczas też zrodził się pomysł założenia zespołu ludowego. Nieprzerwanie przygotowywał się do tego projektu, gromadząc i opracowując pieśni i przyśpiewki ludowe. Po wojnie, w 1948 roku założył "Mazowsze", które stało się jego twórczym i artystycznym spełnieniem. Skomponował piosenki ludowe, 20 tańców ludowych (najbardziej znane to: "Trzy tańce polskie na orkiestrę" i "Oberek na orkiestrę"), 28 piosenek estradowych, operę-balet "Karczma na rozdrożu", "Szkice mazowieckie" i koncert fortepianowy "Capriccio". Najbardziej znane utwory Mazowsza opracowane przez niego to: Kukułeczka, Polonez Warszawski,Warszawski Dzień, Ej Przeleciał ptaszek. Mazowsze Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca im. Tadeusza Sygietyńskiego koncert Występ chóru, baletu i orkiestry MAZOWSZE dziś To balet, chór i orkiestra symfoniczna. To melodie z całej Polski, z całego świata. To pieśni i tańce z 39. regionów etnograficznych Polski. Mazowsze to Witold Zapała i jego choreografie. Mazowsze to Stanisław Jopek i jego wspaniały tenor. Mazowsze to stuosobowa grupa artystów, 8 ton bagażu, 1500 kostiumów, 55 lat doświadczenia. Mazowsze to 1,7 mln przejechanych kilometrów i 16 mln widzów. To koncerty w 172. miejscach Polski, to 213 tournée zagraniczne i ponad 6,5 tys. koncertów. MAZOWSZE wczoraj Historia Mazowsza to fakty i liczby. Założony w 1948 roku z inicjatywy prof.Tadeusza Sygietyńskiego kompozytora i miłośnika folkloru; i Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej aktorki przedwojennej sceny; Zespół miał za zadanie uchronić przed zatraceniem polski folklor i ukazać jego zróżnicowanie, bogactwo i piękno. Pierwsi członkowie zespołu mieli nie więcej niż 16 lat. Pochodzili głównie z mazowieckich wsi. Przywozili ze sobą do Karolina – siedziby Zespołu – przepiękne melodie, oryginalne stroje oraz swój talent, młodość i pasję. Szóstego listopada 1950 roku na deskach Teatru Polskiego w Warszawie odbyła się premiera programu Mazowsza. Ówczesny repertuar składał się z piosenek przeplatanych tańcami z regionów centralnej Polski: opoczyńskiego, kurpiowskiego i mazowieckiego. Już rok później Mazowsze wyruszyło na podbój świata. MAZOWSZE jutro Ciągle opracowywane są nowe regiony. Ostatnio opracowanym regionem jest Przeworsk (40. region w repertuarze MAZOWSZA). Obecnie opracowywany jest Biłgoraj. W Otrębusach-Karolinie ruszyła budowa Europejskiego Centrum Promocji Kultury Regionalnej i Narodowej MATECZNIK-MAZOWSZE, które kształcić będzie animatorów kultury z całego świata. Obiekt pomieści salę widowiskową na 580 osób, garderoby, pracownie krawieckie i muzeum.

Opracował:
admin